Serce w rozterce

Ina zdecydowała się odejść od męża. Szukając dla siebie osobnego mieszkania, zatrzymała się na kilka dni u koleżanki.

– Ależ ty nie możesz od niego odejść – usłyszała prawie na powitanie. – On właśnie teraz ciebie potrzebuje! – przekonuje ją przyjaciółka, która dopiero co wróciła z „kursu miłości” terapeuty, Chucka Spezzano.
– Tyś chyba oszalała?! A ja go nie potrzebuję?! Wszystko cały czas na mojej głowie: dom, dzieci, zakupy! Jakie ja mam od niego wsparcie? On widzi tylko swoje życie, swoje przyjemności i pracę. Ja już się zupełnie nie liczę...

Jeśli coś nam w związku nie pasuje, to zazwyczaj oczekujemy, że zmieni się ta druga osoba – wtedy my także się zmienimy. Niestety, takie podejście nie ma nic wspólnego z prawdziwą miłością. To zwykła kalkulacja, wyrachowanie. Miłość to bezinteresowne dawanie, bez oczekiwania na „wyrównanie” rachunku.

Tak często nie potrafimy wybaczyć innym wypowiedzianego w gniewie złego słowa, oszustwa, zdrady, moralnego upadku. Psychiczne urazy pozostają w naszym wnętrzu jak zatrute kolce. Zdaniem eksperta od miłości, Chucka Spezzano, tylko wybaczenie, akceptacja i miłość mogą uleczyć nas samych oraz nasze związki z innymi. Co sprawia, że związek dwojga ludzi jest szczery, autentyczny i „odporny” na wszelkie przeciwności losu? Wiara, nadzieja i miłość. I to bezwarunkowa.

Często się zdarza, że po pełnej czaru i romantyzmu fazie zakochania następują nieporozumienia, kłótnie, wzajemne oskarżanie się. Każda ze stron chce mieć rację, choć przecież tak niedawno najważniejsza była ukochana osoba i jej potrzeby. Słowa kierowane pod adresem świeżo poślubionego małżonka coraz częściej przybierają formę wyrzutów: „Czy mógłbyś wreszcie..., Ja tego nie powiedziałam, to ty zawsze... No oczywiście, jak zwykle ja jestem winna...” itd. Dwoje kochających się ludzi już nie jest razem, a obok siebie, niekiedy nawet przeciwko sobie. Czy to normalne? Czy można takich sytuacji uniknąć? Czy możliwe jest, aby odżyły romantyczne uczucia do ukochanej osoby, która stała nam się obca?