Święta superbroń

Złowroga moc
We wrześniu 1912 roku młody Adolf Hitlerodwiedził muzeum w Hofburgu. Tam dowiedział się o przypisywanej włóczni mocy. „Stałem tam cicho, patrząc na nią przez kilka minut, całkiem niepomny tego, co się dzieje wokół mnie. (…) Poczułem się tak, jakbym sam dzierżył ją przed wiekami, że jest to mój talizman władzy składający losy świata w moje ręce…” – wspominał potem. Hitler zobaczył w lancy mistyczny łącznik między pokoleniami germańskich przywódców.

Już jako kanclerz Niemiec zarządził, by włócznię z resztą zbiorów Habsburgów przesłać do Norymbergi, serca ruchu nazistowskiego. W 1944 roku w obawie przed bombardowaniami skarby z Hofburga ukryto w specjalnym schronie. 30 kwietnia 1945 roku, amerykańscy żołnierze wkroczyli do schronu. Niemal w tym samym momencie Hitler popełnił samobójstwo w bunkrze w Berlinie. Przypadek czy przeznaczenie?

Ziarno prawdy?
Współczesna archeologia jest bezwzględna, jeśli chodzi o najwspanialsze nawet mity. Dowiodła, że wiedeńską lancą rzymski żołdak Longinus nie mógł przebić boku Chrystusa, pochodzi ona bowiem dopiero z VIII wieku. Ponieważ jednak grot włóczni był wielokrotnie przerabiany, austriacki naukowiec Erik Szameit zasugerował, że niektóre elementy włóczni mogą być starsze.

Wykonano badania rentgenowskie grota. Okazało się, że osadzony w nim żelazny gwoźdź rzeczywiście jest podobny do tych, których używali Rzymianie w I w n.e. Niewykluczone więc, że nawet jeżeli cała lanca nie jest autentyczna, to gwóźdź pochodzi z krzyża, na którym umarł Chrystus… Czy tak jest w istocie? Chyba już na zawsze musi to pozostać kwestią wiary.

Święta Włócznia kawałek po kawałku

Z biegiem wieków hofburska lanca zmieniała swój wygląd, „obrastając” w coraz to nowe „ozdoby”. Z każdą z nich wiąże się inna historia.

* Gwóźdź
Zapowiadany przez inskrypcje na obu „banderolach” jako ten, który pochodzi z Krzyża. Choć kształtem przypomina rzymskie nity z I w., naukowcy nie potwierdzają jego pochodzenia.

* Srebrna „banderola” (ukryta)
Dodana w 1084 roku przez cesarza Henryka V. Jest na niej napis, który przypisuje włócznię św. Maurycemu.

* Srebrna druciana owijka
Pochodzi z VII wieku. Według naukowców miała ona naprawić pęknięty na dwoje grot.

* Złota „banderola”
Dodana w 1350 roku na rozkaz cesarza Karola IV. Ozdobiona łacińską inskrypcją „Lancea et clavus Domini” („Włócznia i gwóźdź Pański”).

* Grot
Jest dwa razy dłuższy niż te używane przez rzymską armię. Jak pokazały badania, wykuto go najwcześniej około 650 roku.


Hanna Adamkowska
Fot. Imagestate/Free, Shutterstock.com