Szepty z lepszego świata

Jej pradziadek Stanisław Nowak był członkiem Hamburskiego Stowarzyszenia Mistyków. Być może dlatego doskonale wiedział, kiedy umrze. Przed śmiercią poprosił rodzinę, żeby sprowadziła do niego trzyletnią wtedy prawnuczkę.

Dziewczynka zapamiętała każde jego słowo. Pogłaskał ją po głowie i prosił, żeby nie zmarnowała daru, który dostała od Boga. Potem oznajmił, że ma przed sobą już tylko pięć dni życia i prosi, żeby rodzina się z tego powodu cieszyła. Przechodzi bowiem do cudownego, pełnego miłości świata. Beata, już kiedy była bardzo mała, umiała przewidzieć przyszłość. Nie potrafiła wytłumaczyć, skąd wiedziała, kto i kiedy na co zachoruje, kogo okradną. Przed dziesiątymi urodzinami była bardzo smutna. Parę razy powiedziała, że chciałaby zatrzymać czas. Czuła, że kończy się dla niej dzieciństwo.

– Wkrótce potem tragicznie zginął mój ojciec, który tak jak dziadek był medium – wspomina Beata. – Pamiętam, że mama, gdy dowiedziała się o tym, że miał wypadek, spojrzała na leżące ubrania i powiedziała, że tata już nigdy ich nie ułoży. Poszłam na chwilę do łazienki, a kiedy wróciłam do pokoju, ubrań nie było! Leżały porządnie złożone w szafie. Wtedy zrozumiałam, że tata w jakiś sposób jest z nami, mimo że nie możemy go widzieć.

Od śmierci ojca w jej życiu wszystko się zmieniło. Najpierw zaczęła otrzymywać w snach informacje dotyczące losów osób z jej najbliższego otoczenia: rodziny i przyjaciół.
– Znamy się od pierwszej klasy podstawówki – opowiada Alicja Olejniczak. – Nigdy nie zapomnę, jak Beata pewnego dnia przyszła do klasy i powiedziała, że rano spotkała naszego kolegę. Był smutny, zamyślony. Prosił, żeby mu wybaczyć to, co zrobił, że żałuje, że gdyby mógł cofnąć czas, to byłby z nami. Na pierwszej lekcji weszła do klasy nauczycielka i zakomunikowała, że Adam wczoraj wieczorem popełnił samobójstwo. Dopiero wiele lat później zrozumiałam, że Beata jest medium i wówczas spotkała ducha tego chłopca, który odwiedzał miejsca, z którymi był związany za życia.

Beata czuła się zagubiona. Nie wiedziała, co ma robić z paranormalnymi zdolnościami. Gdy chodziła już do szkoły średniej, przyśnił jej się zmarły ojciec.
– Uśmiechał się i powtarzał, żebym się nie bała – wspomina. – Powiedział, że będę miała wypadek, ale nic mi się nie stanie. Kilka dni później jechaliśmy z narzeczonym samochodem. Wszystko potoczyło się błyskawicznie. Auto wpadło w poślizg. Pamiętam hałas i potworny ból. Krzyczałam. Nagle ujrzałam z góry swoje ciało, nad którym stała nieznajoma kobieta. Powtarzała, że to niesprawiedliwe, by taka młoda dziewczyna umarła. A potem pojawiło się światło: cudowne, łagodne, dobre. A w nim jakaś postać. Jestem przekonana, że był to Bóg. I usłyszałam: wracaj, to nie twój czas.

Znalazła się w swoim ciele i natychmiast poczuła ogromny ból, zimno. Na szczęście serce biło. Lekarz coś do niej mówił. Pocieszał, że za chwilę będą w szpitalu, przestanie cierpieć, będzie żyć. I stało się tak, jak powiedział ojciec: szybko wróciła do zdrowia.
– Minęło kilka lat, wyszłam za mąż, urodziłam dwoje dzieci – mówi Beata. – A potem zaczęłam pracować jako bioterapeutka. I często, gdy dotykałam pacjenta, jakimś niepojętym sposobem otrzymywałam informacje o jego sytuacji osobistej. Pamiętam młodą, śliczną dziewczynę. Skarżyła się na bezsenność. Podczas zabiegu słyszałam wyraźnie, jak jakaś istota powtarzała: „Omar cię skrzywdzi, będzie to związek pełen przemocy, zmarnujesz młodość”.

Powiedziałam jej o tym. Okazało się, że od kilku miesięcy jest związana z Arabem o imieniu Omar. Mężczyzna błagał, żeby wyszła za niego i wyjechała do Jordanii. Odwiedziła mnie pół roku później. Żaliła się, że gdy prosiła o czas do namysłu, mężczyzna ją pobił. Skończyła ten związek. Pocieszyłam ją, że za pół roku spotka wspaniałego człowieka, którego imię będzie zaczynać się na literę M.

www.iww.com.pl; iww@iww.pl